«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

Թա­գա­վո­րը մերկ է, կամ դիր­քո­րո­շում ըստ նպա­տա­կա­հար­մա­րու­թ­յան

Թա­գա­վո­րը մերկ է, կամ դիր­քո­րո­շում ըստ նպա­տա­կա­հար­մա­րու­թ­յան
08.09.2020 | 00:33

ԵՐԲ ՈՉ ՄԻԱՅՆ ԿԵՂ­ԾՈՒՄ ԵՍ, ԱՅ­ԼԵՎ ՍԱԴ­ՐՈՒՄ


Կո­րո­նա­վի­րու­սի պատ­ճա­ռով Կան­նի մի­ջազ­գա­յին 73-րդ փա­ռա­տոնն այս տա­րի ա­մեն ին­չով ան­նա­խա­դեպ ե­ղավ։ Նոր ի­րո­ղու­թյուն­նե­րի պայ­ման­նե­րում, երբ հանձ­նա­րա­րե­լի չէր մեծ թվով մարդ­կանց մեկ­տեղ­վե­լը, հա­մաշ­խար­հա­յին կի­նո­յի այս հե­ղի­նա­կա­վոր տո­նի հա­մար գտն­վեց անց­կաց­ման օն­լայն տար­բե­րա­կը։ Սա­կայն այն մի շարք կե­տե­րով խնդ­րա­հա­րույց էր, ին­չի հա­մար շա­տե­րը լուրջ չվե­րա­բեր­վե­ցին Կան­նին մաս­նակ­ցու­թյա­նը, ինչն էլ իր հեր­թին բա­րեն­պաստ ե­ղավ այն կի­նո­նա­խագ­ծե­րի հա­մար, ո­րոնք կի­նո­տո­նի դա­սա­կան ձևա­չա­փով անց­կաց­վե­լու դեպ­քում այն­տեղ հայ­տն­վե­լու պատ­րանք էլ չպի­տի ու­նե­նա­յին։ Ա­սա­ծը եր­կու հղու­մով ման­րա­մաս­նենք ու անց­նենք ա­ռաջ. սա­կա­վաթ­վու­թյան պատ­ճա­ռով ֆիլ­մե­րը չէին էլ բա­ժան­վել մր­ցույ­թա­յին-ոչ մր­ցույ­թա­յի­նի, ան­գամ մր­ցա­նակ­նե­րի շնոր­հումն էր դի­տարկ­վել անն­պա­տա­կա­հար­մար։


Նման պայ­ման­նե­րում հոր­թի հրճ­վան­քի է վե­րած­վում իր կայ­քէ­ջով կի­նո­կենտ­րո­նի կող­մից փա­ռա­տո­նում Նո­րա Մար­տի­րո­սյա­նի «Երբ որ քա­մին հան­դարտ­վի» ֆիլ­մի հայ­տն­վե­լը որ­պես նո­րան­կախ Հա­յաս­տա­նի կի­նե­մա­տոգ­րա­ֆի ան­նա­խա­դե՛պ հա­ջո­ղու­թյուն ներ­կա­յաց­նե­լը, սա­կայն կա­ռույ­ցի տնօ­րե­նի ժամ­կե­տանց ժ/պ Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նի հա­մար ի՜նչ մի խն­դիր է փաս­տե­րը խե­ղա­թյու­րե­լը (փոր­ձի պա­կա՞ս ու­նի, թե՞ չու­նե­ցած ա­մո­թից այ­տե­րը կարմ­րե­լու են) և կամ շա՞տ հոգն է, որ ա­պա­կողմ­նո­րո­շե­լով՝ նա­խա­րա­րի շուր­թե­րին էլ է դրել այդ­պես էլ չգի­տակց­ված «ան­նա­խա­դեպ» գնա­հա­տա­կա­նը, թե­պետ Թու­մա­նյա­նի քա­ռյակ­նե­րը թղ­թից կար­դա­լով միայն ար­տա­բե­րե­լու ի զո­րու մե­կին ի՞նչ մի դժ­վար բան է կեղ­ծիք­նե­րով կե­րակ­րե­լը, մատ­նե­րի ա­րան­քում խա­ղաց­նե­լը։ Սա­կայն այ­սու­հան­դերձ գոհ լի­նենք, որ կեղ­ծա­րա­րու­թյան վար­պե­տը ե­ղածն իր ձեռ­նա­ծու փոխ­նա­խա­րա­րի մի­ջո­ցով նա­խա­րա­րին չի ներ­կա­յաց­րել որ­պես Լյու­միեր եղ­բայր­նե­րից հե­տո կի­նո­յում ե­ղած երկ­րորդ խո­շոր ի­րա­դար­ձու­թյուն, թե չէ դրա բարձ­րա­ձայ­նումն էլ կլ­սեինք Ա­րա Հա­րու­թյու­նյա­նի շուր­թե­րից:


Ինք­ներս մեզ հա­վա­տաց­նե­լով, որ բնավ էլ Կան­նի այս տար­վա յու­րա­հատ­կու­թյուն­նե­րը չեն ե­ղել «Երբ որ քա­մին հան­դարտ­վի» ֆիլ­մի շմիր­զա­խա­նյա­նա­կան ըն­կալ­մամբ «ան­նա­խա­դե­պու­թյան» պատ­ճա­ռը, այ­դու­հան­դերձ փոր­ձենք հաս­կա­նալ՝ այդ ի՞նչ մո­ծակ խայ­թեց կի­նո­կենտ­րո­նին, որ կի­նոն­կա­րի մա­սին կայ­քի է­ջե­րում ե­րեք­շա­բա­թյա ա­մե­նօ­րյա հրա­պա­րա­կում­նե­րից միան­գա­մից լռու­թյան ռե­ժի­մի ան­ցավ ու բա՛ռ իսկ չա­սաց, չի ա­սում ֆիլ­մի բուն փա­ռա­տո­նա­յին կյան­քից՝ ա­սես ոչ փա­ռա­տոն է ե­ղել, ոչ էլ բարձ­րա­ձայն­ված ան­նա­խա­դե­պի մաս­նակ­ցու­թյու­նը դրան։
Լա՜վ, ա­սենք թե կեղ­ծե­լու մեջ հմ­տա­ցած Շ.Մ.-ի ծա­նոթ ձե­ռա­գիրն է հեր­թա­կան ան­գամ գոր­ծել, բա նա­խա­րա­րու­թյու­նում է՞լ չգտն­վեց բա­նա­կա­նու­թյան հետ խն­դիր­ներ չու­նե­ցող մե­կը, որ կան­չեր այդ կնոջն ու ա­սեր. «Էդ որ փա­ռա­տո­նա­յին ցու­ցա­կում ֆիլ­մի հայ­տն­վե­լը ներ­կա­յաց­րիր որ­պես հա­մաշ­խար­հա­յին կար­գի ի­րա­դար­ձու­թյուն ու հաղ­թա­նակ՝ հան­րու­թյան հետ մեզ էլ ստի կտով կե­րակ­րե­լով, բա էդ նույն հան­րու­թյա­նը բուն փա­ռա­տո­նա­յին օ­րե­րին ու դրան հա­ջոր­դած ժա­մա­նա­կա­հատ­վա­ծում ֆիլ­մի շուրջ ե­ղած լռու­թյան առն­չու­թյամբ ի՞նչ ա­սենք։ Ա­սենք, որ՝
-ցան­կում ֆիլ­մի հայ­տն­վե­լը հաս­կա­ցել էինք ե­րաշ­խա­վոր­ված հաղ­թա­նա՞կ՝ լավ էլ ի­մա­նա­լով, որ ոչ ան­վա­նա­կար­գա­յին դա­սա­բա­ժա­նում է լի­նե­լու, ոչ էլ մր­ցա­նակ­նե­րի շնոր­հո՞ւմ,
-ֆիլ­մին տր­ված գնա­հա­տա­կանն ի­րա­կա­նու­թյան հետ եզ­րեր չու­ներ, դրա հա­մա՞ր ա­սե­լիք չու­նենք»:


Չէ, ես հրա­շա­լի հաս­կա­նում եմ, որ այս հար­ցե­րը դնողն ար­մա­տա­կան քայ­լե­րի վճ­ռա­կա­նու­թյուն էլ պի­տի ու­նե­նա, սա­կայն ո՞վ պի­տի դա ա­նո­ղը լի­նի մի նա­խա­րա­րու­թյու­նում, որ­տեղ օ­րը ցե­րե­կով օ­րեն­քի ոտ­նա­հա­րու­մով են զբաղ­ված, որ­տեղ թղ­թի վրա հա­վաս­տում են մի բան, ա­նում են այլ բան։ Ա­սա­ծի բազ­մա­թի՛վ օ­րի­նակ­ներ կա­րող ենք վկա­յա­բե­րել՝ այդ թվում և մա­մու­լում հրա­պա­րակ­ված­նե­րից, սա­կայն բա­վա­րար­վենք այս մե­կով. հայ կի­նո­յի հետ ձեռ­նա­ծու­թյուն ա­նող Շ. Մ.-ն ե­րեք տա­րուց ա­վե­լի կի­նո­կենտ­րո­նի տնօ­րե­նի ժ/պ է այն դեպ­քում, երբ օ­րենքն այդ նույն ժ/պ-ու­թյան հա­մար սահ­մա­նել է ա­ռա­վե­լա­գույն ժամ­կետ՝ վեց ա­միս։ Հաշ­վեք՝ ե­րեք տար­վա մեջ քա­նի՞ վեց ա­միս կա, ու նա­խա­րա­րու­թյու­նը, ե­թե Շ.Մ.-ին ա­մեն գնով պա­հե­լու շահ չու­նի, քա­նի՞ ան­գամ կա­րող էր հա­վա­տա­րիմ լի­նել օ­րեն­քի պա­հան­ջին։ Ա­սել է թե ի՞նչ պա­հան­ջել մի նա­խա­րա­րու­թյու­նից, որն ինքն է օ­րի­նա­խախ­տու­թյան մեջ թաղ­ված, ո­րը ստ­րու­կի հո­գե­բա­նու­թյամբ լռե­լյայն կուլ տվեց վար­չա­պե­տի կող­մից ազ­գա­յին, մշա­կու­թա­յին ար­ժեք­նե­րի ցան­կում կի­նոար­վես­տը չհի­շա­տա­կե­լը։ Ի՞նչ պա­հան­ջել մի նա­խա­րա­րու­թյու­նից, ո­րը չու­նի իր սպա­սար­կած ո­լոր­տի կարևո­րու­թյան գի­տակ­ցու­մը, ո­րով­հետև իր հա­մար կի­նո աս­վա­ծը տրանս­գեն­դեր Մե­լի­նե Դա­լու­զյան ու տրաս­գեն­դե­րու­թյուն հան­րայ­նաց­նող, հան­րահռ­չա­կող «Մել» կի­նոն­կարն է, ո­րի հա­մար պե­տու­թյան մի­ջոց­նե­րից շմիր­զա­խա­նյա­նա­կան կի­նո­կենտ­րո­նի մի­ջո­ցով մսխ­վել է 20 մի­լիոն դրամ։

«MADE IN ARMENIA»


Մի եր­կու խոսք փա­ռա­տո­նին հայ-բել­գիա­կան-ֆրան­սիա­կան հա­մա­տեղ ար­տադ­րու­թյան «Երբ որ քա­մին հան­դարտ­վի» կի­նոն­կա­րը «Made in Armenia» «կնի­քով» ներ­կա­յաց­նե­լու մա­սին։ Հար­կավ «հա­մա­տեղ ար­տադ­րու­թյան» ար­տա­հայ­տու­թյու­նը նշա­նա­կում է, որ Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րոնն էլ է մաս­նակ­ցել ֆիլ­մի ար­տադ­րա­կան գոր­ծըն­թա­ցին, թե­պետ սույն փաս­տի բարձ­րա­ձայ­նու­մը զու­գա­հեռ ըն­դգ­ծում է Շ. Միր­զա­խա­նյա­նի փչան Թո­դո­րոս լի­նե­լը։ Ին­չու՞։ Ո­րով­հետև այդ նա էր կա­ռույ­ցի գոր­ծա­ռույթ­նե­րի մեջ ար­տադ­րա­կան գոր­ծու­նեու­թյան բա­ցա­սու­մը դի­տել գե­րա­ռանց­քա­յին կարևո­րու­թյան խն­դիր ու այդ հիմ­նա­վոր­մամբ 2020-ին հա­սել հա­մա­պա­տաս­խան աշ­խա­տա­կից­նե­րին աշ­խա­տան­քից ա­զա­տե­լուն։ Սա­կայն հի­մա սա՛ չէ մեր բուն ա­սե­լի­քը և բուն թե­մա­յի տրա­մա­բա­նու­թյան մեջ մնա­լով՝ ու­զում ենք Շ. Միր­զա­խա­նյա­նին ու նրան շր­ջա­պա­տած «ին­տե­լեկ­տուալ­նե­րին» հարց­նել՝
-կի­նոն­կա­րը փա­ռա­տո­նին «Made in Armenia» պի­տա­կով ներ­կա­յաց­նելն ար­դյո՞ք գա­ղա­փա­րա­կան հա­մոզ­ման ար­դյունք էր,
-ֆիլ­մի լույս աշ­խարհ գա­լու նկատ­մամբ ար­դյո՞ք Հա­յաս­տա­նի ու նրա ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նի մաս­նակ­ցու­թյան հար­գան­քի վկա­յու­թյուն էր,
-հայ էթ­նո­սին ֆրան­սահ­պա­տակ ռե­ժի­սոր Ն. Մար­տի­րո­սյա­նի պատ­կա­նե­լու, ժա­ռան­գոր­դը լի­նե­լու հպար­տու­թյա՞ն գի­տակ­ցում էր, թե՞...


Սա­կայն զուր չս­պա­սենք հն­չած բարձ­րա­ձայ­նու­մե­րի պա­տաս­խա­նին (հայտ­նի պատ­ճառ­նե­րով այդ «ին­տե­լեկ­տուալ» բրի­գադն իր գլ­խի հետ դրա տա­կը մտ­նե­լու է ու չի կա­րո­ղա­նա­լու դուրս գալ) ու ըն­դա­մե­նը հու­շենք, որ խնդ­րո բուն շար­ժա­ռի­թի հար­ցում, թերևս միամ­տո­րեն, հնա­րա­վո­րինս ամ­բող­ջա­կան է ե­ղել կի­նոն­կա­րի ռե­ժի­սո­րը. «Մի քա­նի ա­միս մենք սպա­սում էինք Կան­նի պա­տաս­խա­նին։ ...Եվ երբ ի­մա­ցանք, որ ֆիլմն ընդգրկվել է պաշ­տո­նա­կան ցու­ցա­կում, դեռ չէինք հասց­րել մար­սել լու­րը, երբ ա­ռա­ջար­կե­ցին այն գրան­ցել որ­պես հայ­կա­կան»:
Պարզ է, չէ՞, ֆիլ­մը որ­պես հա­յաս­տա­նյան ներ­կա­յաց­նե­լու մտահ­ղա­ցու­մը ո՛ր փու­լում է ծա­գել ու որ­քա­նո՛վ է գա­ղա­փա­րա­պես հիմ­նա­վոր­ված ե­ղել։ Ի­հար­կե, այս­տեղ կա­րե­լի էր չա­կերտ­նե­րը բա­ցել ու բա­ցա­հայ­տել նաև՝ «ի՛նչ նպա­տա­կադր­մամբ»՝ հի­շե­լով եվ­րո­պա­կան հայտ­նի կա­ռույ­ցին «Սու­սե­րով պա­րը» կի­նո­նա­խա­գի­ծը Հա­յաս­տա­նի կող­մից ներ­կա­յաց­նե­լու շմիր­զա­խա­նյա­նա­կան հայտ­նի փորձն ու փաս­տա­ցի ե­րեք մա­տի կոմ­բի­նա­ցիա­յի ար­ժա­նա­նա­լը, քան­զի EURIMAGES-ը մաս­նա­կից չդար­ձավ հայ կի­նո­յի մե­ծա­գույն կոմ­բի­նա­տո­րի գա­վա­ռա­միտ խա­ղին։ Այս­տեղ թերևս ա­վե­լորդ չհա­մա­րենք հի­շեց­նել, որ «Սու­սե­րով պա­րը» կի­նոն­կա­րի մա­սով շմիր­զա­խա­նյա­նա­կան կի­նո­կենտ­րո­նը հայ­տն­վել է ՀՀ քնն­չա­կան կո­մի­տեի աշ­խույժ հե­տաք­րք­րու­թյան տի­րույ­թում, իսկ ա­ռան­ձին դր­վագ­նե­րով, բնա­կա­նա­բար «շնոր­հիվ» Շ. Միր­զա­խա­նյա­նի, կա­ռույ­ցով հա­վա­սա­րա­պես հե­տաքր­քր­ված են թե ՀՀ քնն­չա­կան ծա­ռա­յու­թյու­նը, թե ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զու­թյու­նը (վեր­ջի­նիս բուռն հե­տաք­րք­րու­թյու­նը մաս­նա­վո­րա­պես պայ­մա­նա­վոր­ված է կի­նո­կենտ­րո­նում ՀՀ հե­տաքն­նիչ պա­լա­տի ու­սում­նա­սի­րու­թյուն­նե­րով, վեր հա­նած բա­ցա­հայ­տում­նե­րով։ Այս մա­սին տես նաև «Ի­րա­տե­սի» 04.09.2020 թվագ­րու­թյամբ հա­մա­րում տեղ գտած «Ե­րա­նի չէ՞ր գո­ղա­նա­յին. սրանք դրած «տա­շո՜ւմ են» հոդ­վա­ծը)։ Ինչևէ։
Կար­ծես թե վե­րը դի­տարկ­ված եր­կու աս­պեկ­տով էլ ըն­թեր­ցո­ղին կա­րո­ղա­ցանք հասց­նել ա­սե­լի­քը, իսկ այն, որ Ն. Մար­տի­րո­սյա­նի կի­նո­նա­խագ­ծի առն­չու­թյամբ կի­նո­կենտ­րո­նում մինչ այդ լավ էլ ան­լուրջ, քա­մահ­րա­կան վե­րա­բեր­մունք է ե­ղել, հա­մոզ­վում ենք կա­ռույ­ցի zoom հար­թա­կում ե­ղած քն­նար­կու­մից։


Փաս­տե­լով, որ նա­խագ­ծի հե­ղի­նակ­նե­րը ե­րեք ան­գամ հայտ են ներ­կա­յաց­րել կի­նո­կենտ­րոն և միայն վեր­ջին փոր­ձից ար­ժա­նա­ցել ֆի­նան­սա­վոր­ման, շու­շի­կյան թայ­ֆա­յու­թյան գոր­ծի­քի վե­րած­ված, կեղծ լու­րեր տա­րա­ծող Ռու­զան քրոջ հա­մար ջա­նա­ցող Ն. Ա­լեք­սա­նյա­նը կա­ռույ­ցի ժա­մա­նա­կա­վո­րից փոր­ձում է ճշ­տել նա­խոր­դած մեր­ժում­նե­րի պատ­ճառն ու... վրի­պում։ Ընդ ո­րում, ոչ ա­վել-ոչ պա­կաս, Կիպ­լին­գի հայտ­նի «Մաուգ­լիի» Ա­քե­լա­յի հան­գույն, սա­կայն այդ մա­սին փոքր անց։


Մեջ­բե­րենք Ն.Ա.-ի հար­ցին հետևած Շ.Մ.-ի պա­տաս­խա­նը՝ ըն­թեր­ցո­ղից նե­րո­ղու­թյուն խնդ­րե­լով գրա­գետ հա­յե­րե­նով ար­տա­հայտ­վե­լու նրա ան­կա­րո­ղու­թյան հա­մար. «Նուն ջան, երևի սխալ հաս­կա­ցաք՝ չի մերժ­վել պրո­յեկ­տը։ Պրո­յեկտն ուղ­ղա­կի... ուղ­ղա­կի էն­պի­սի փուլ մտավ կի­նո­կենտ­րո­նը, որ փո­փո­խու­թյուն­ներ կա­տար­վեց, հա՞, կա­նո­նա­կարգ փոխ­վեց, հե­ղա­փո­խու­թյուն ե­ղավ, նման դեպ­քեր ե­ղան, երբ ա­մեն ան­գամ մր­ցույ­թը դա­դա­րեց­վում էր... Այ­սինքն՝ հայ­տա­րար­վում էր, մար­դիկ դի­մում էին, հե­տո կանգ­նեց­վում էր, հե­տո կա­նո­նա­կարգ սկս­վեց փոխ­վել, փոխ­վեց նա­խա­րար, նոր նա­խա­րար, նո­րից կա­նո­նա­կար­գի փո­փո­խու­թյուն... այ­սինքն՝ այ էս փու­լի մեջ ըն­կավ պրո­յեկ­տը։ Սա ե­ղավ խն­դի­րը։ Ոչ թե պրո­յեկ­տը դի­մել են, մերժ­վել է: Չէ։ Նման բան չի ե­ղել։ Դժ­վա­րու­թյուն­ներ շատ ստեղծ­վե­ցին հենց էդ երկ­րում մեր ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կի պատ­ճա­ռով։ Բայց դա բա­ցար­ձակ կապ չու­նի»։


Ե­թե Շ.Մ.-ի օգ­տա­գոր­ծած բա­ռա­կույ­տից կա­րո­ղա­ցաք հաս­կա­նալ, թե ինչն էր սխալ հաս­կա­ցել հար­ցի նա­խա­պես հա­մա­ձայ­նեց­ված լի­նե­լը միամ­տո­րեն «վա­ռած», քն­նարկ­մա­նը մինչ այդ բու­տա­ֆո­րիկ մաս­նակ­ցու­թյուն ու­նե­ցած Ն. Ա­լեք­սա­նյա­նը, լիո­վին կա­րող եք հա­վակ­նել «ՄԾՌԽ» մր­ցա­նա­կի, իսկ թե ա­սա­ծի խճ­ճան­քում հատ­կա­պես ին­չի՞ բարձ­րա­ձայ­նու­մից էր փոր­ձում խու­սա­փել կի­նո­կենտ­րո­նի ժ/պ-ն կամ ին­չի՞ ակն­հայտ դառ­նա­լուց էր վա­խե­նում, բո­լո­րո­վին այլ հար­թա­կում կա­յա­նա­լիք թե­մա է։
Ինչ վե­րա­բե­րում է նրա թվար­կած­նե­րին ու դրանց փո­փո­խու­թյուն­նե­րին՝ լի­նի նա­խա­րար թե կա­նո­նա­կարգ, պա­հան­ջեք ժա­մա­նա­կագ­րու­թյու­նը ու կտես­նեք, որ կի­նո­յի Շու­շոն իր տա­րեր­քի մեջ է իր հեր­թա­կան ստով։

ԻՄ ԼԵ­ԶՈՒՆ ԻՄ ԹՇ­ՆԱ­ՄԻՆ Է


Ար­դեն իսկ ա­սել ենք, որ Կան­նի փա­ռա­տո­նի բուն աշ­խա­տան­քա­յին օ­րե­րին ու դրան հա­ջոր­դած շր­ջա­նում «Երբ որ քա­մին հան­դարտ­վի» կի­նոն­կա­րի մաս­նակ­ցու­թյա­նը հետևած լռու­թյու­նը Շ.Մ. ժ/պ-ով կի­նո­կենտ­րո­նի որ­դեգ­րած աշ­խա­տաո­ճի պարզ ար­տա­ցո­լումն է, սա­կայն նա խո­րա­պես սխալ­վում է, թե իր մանր ժու­լի­կու­թյուն­նե­րը հան­րու­թյա­նը տե­սա­նե­լի չեն կամ ժա­մա­նա­կի ու տա­րա­ծու­թյան մեջ կոր­չում, ան­հե­տա­նում են։ Հա­յե­րե­նի ոս­կե­ղե­նի­կու­թյու­նից ա­լեր­գիա ու­նե­ցող այս կի­նո­կոմ­բի­նա­տո­րին հաս­կա­նա­լի լի­նե­լու հա­մար օգտ­վեմ նրան ա­ռա­վել հա­սա­նե­լի բա­ռամ­թեր­քից։ Կան­նի ցու­ցա­կում հայ­տն­ված կի­նոն­կա­րով պե՞տք էր աշ­խա­տան­քի պատ­րան­քի ղալ­մա­ղալ ա­նել, ար­վե՛ց այդ ղալ­մա­ղա­լը, իսկ երբ կի­նո­տո­նի օ­րե­րին այդ նույն փա­ռա­տո­նի կազ­մա­կեր­պիչ­նե­րը կամ դրան մաս­նակ­ցած լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րը բա՛ռ իսկ չա­սա­ցին ան­նա­խա­դե­պի մա­սին, մեծն կոմ­բի­նա­տորն իր կի­նո­կենտ­րո­նով մո­ռա­ցավ թե՛ ռե­ժի­սո­րի, թե՛ կի­նոն­կա­րի գո­յու­թյու­նը։
Հարց՝ ին­չո՛ւ ենք հատ­կա­պես շեշ­տադ­րում այս լռու­թյու­նը ու ի՛նչն ենք դրա մեջ տես­նում վտան­գա­վոր։


Շեշ­տադ­րում ենք, ո­րով­հետև այն քստմ­նե­լի նա­խա­պատ­մու­թյուն­նե՛ր ու­նի, ու դրանց դե­մը չառ­նե­լը կրկն­վեց և Ն. Մար­տի­րո­սյա­նի կի­նոն­կա­րի դեմ հար­ձա­կու­մով՝ ա­զե­րի­նե­րը բոյ­կո­տում էին ֆիլ­մը Կան­նի ցան­կում նե­րա­ռե­լը։
Իսկ նա­խա­պատ­մու­թյուն­նե­րը ե­ղել են ոչ վաղ ան­ցյա­լում։ 2018 թ. մար­տին Ստամ­բու­լի «Ֆիլմ­մոր» փա­ռա­տո­նում ար­գե­լա­փակ­վեց ի­րա­նա­հայ ռե­ժի­սոր Ա­նա­հիտ Ա­բա­դի «Ե­վա» ֆիլ­մի ցու­ցադ­րու­մը (նկա­տենք, որ այն էլ է ար­ցա­խյան թե­մա­յով)։ Այս վայ­րա­գու­թյու­նը կյան­քի կո­չե­լուց ու ան­պա­տիժ մար­սե­լուց հե­տո ա­զե­րի­ներն ի­րենց թուրք եղ­բայր­նե­րի հետ հայ­կա­կան ֆիլ­մի նկատ­մամբ երկ­րորդ հաղ­թա­հան­դե­սը տո­նե­ցին ար­դեն ի­տա­լա­կան փա­ռա­տո­նե­րից մե­կում. ցու­ցադ­րու­թյու­նից 20 րո­պե ա­ռաջ տե­ղի ոս­տի­կա­նու­թյան ա­ջակ­ցու­թյամբ բռ­նագ­րավ­վեց «Ե­վա­յի» DCP ձևա­չա­փով օ­րի­գի­նալն ու կի­նոն­կա­րը հան­վեց ցու­ցադ­րու­մից։
Հարց­նում եք՝ ինչ­պի­սին ե­ղավ հայ­կա­կան կող­մի ար­ձա­գա՞ն­քը։
Զրո­յա­կան։ Ոչ մշա­կույ­թի նա­խա­րա­րու­թյու­նը, ոչ էլ հա­վերժ ժ/պ-ի կի­նո­կենտ­րո­նը ծպ­տուն չհա­նե­ցին՝ ֆիլ­մին էլ, ֆիլ­մի ռե­ժի­սո­րին էլ թող­նե­լով ա­զե­րա­թուր­քա­կան հար­ձակ­ման դեմ մեն-մե­նակ։


Ին­չու այդ­պես վար­վե­ցի՞ն։
Իմ հնա­րա­վոր մեկ­նու­թյուն­նե­րը եր­կուսն են՝
-կամ վա­խե­ցան «հա­րա­զատ­նե­րին» նե­ղաց­նե­լուց,
-կամ էլ մե­ջը «քյար» չտե­սան։
«Ե­վա», «Երբ որ քա­մին հան­դարտ­վի» կի­նոն­կար­նե­րի դեմ ձեռ­նարկ­ված­նե­րը ցու­ցա­նե­լով՝ մենք ու­զում ենք ա­սել, թե ին­չի՛ կա­րող են հան­գեց­նել իր գոր­ծա­ռույթ­նե­րի մեջ ան­հույս խճճ­ված, ան­տար­բե­րու­թյու­նը գոր­ծե­լաոճ դարձ­րած եր­կար-բա­րակ ա­նու­նով նա­խա­րա­րու­թյան ու Շ.Մ. ան­դե­մու­թյուն ու­նե­ցող կի­նո­կենտ­րո­նի հան­ցա­վոր ան­գոր­ծու­թյու­նը։


Կի­նո­ռե­ժի­սոր Ն. Մար­տի­րո­սյա­նի կի­նոն­կա­րի ու գլ­խին պար­զա­պես Շու­շիկ ու­նե­ցող կի­նո­կենտ­րո­նի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի մա­սին շա՜տ եր­կար կա­րե­լի է խո­սել։ Սա­կայն բա­վա­րար­վենք մեկ ընդ­հան­րա­կան վեր­ջին հղու­մով։ ՈՒ­շա­դիր լսեք կա­ռույ­ցի zoom հար­թա­կում կի­նո­յի Շու­շո­յի խոս­քի ա­ռա­ջին հատ­վածն ու կտես­նեք, թե Շ.Մ.-ի հո­րե­նա­կան սե­փա­կա­նու­թյուն դար­ձած կի­նո­կենտ­րո­նը որ­քա­նո՛վ է մաս­նակ­ցու­թյուն ու­նե­ցել ֆիլ­մի ստեղծ­մա­նը։
Հին ի­մաստ­նու­թյուն է ու բո­վան­դա­կա­յին ա­ռու­մով ճիշտ բա­նաձևում՝ իմ լե­զուն իմ թշ­նա­մին է։ Շ. Միր­զա­խա­նյա­նը ե­թե ան­գամ լսել էլ է ժո­ղովր­դա­կան այս ի­մաս­տու­թյու­նը, օ­բյեկ­տիվ հան­գա­մանք­նե­րի բե­րու­մով չի կա­րո­ղա­ցել թա­փան­ցել խոր­քը, իսկ ընդ­հան­րա­պես սուտն այն­պի­սի բան է, որ որ­քան էլ ջա­նաս թաքց­նել, մեկ է, ինչ-որ տե­ղից պոռթ­կա­լով դուրս է գա­լու և ազ­դա­րա­րե­լու, որ... թա­գա­վո­րը մերկ է։ Հու­սանք, որ խոս­քի պատ­կե­րա­վո­րու­թյան մեջ հի­շա­տակ­ված «թա­գա­վոր» հաս­կա­ցու­թյու­նը կի­նո­յի Շու­շոն չի հաս­կա­նա ու­ղիղ ի­մաս­տով։

Մար­տին ՀՈՒ­ՐԻ­ԽԱ­ՆՅԱՆ

Դիտվել է՝ 6213

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ